Say what? Het zit zo, onderweg naar Melbourne Beach hoorden we de DJ van SXM 37 Octane een oproep doen aan een ieder die het aanging vanavond toch maar voorzichtig te zijn met de liquor, zeker als je nog moest rijden. De avond voor Thanksgiving stond immers bekend als de meest drankvolle avond in de US. Nu waren wij altijd van mening dat dat St. Patricks Day was, maar hij kwam erg overtuigend over. En dat het zo is kunnen we nu beamen. Toevallig was gisteren de fles Cinerator open blijven staan en dus volledig verdampt 😉, en omdat je toch wat voor eventuele gasten in huis wil hebben gingen we maar een paar nieuwen halen bij onze eigen drankboer, de Walmart Liquorstore om de hoek. Normaal loopt daar meestal een man of 2, 3 rond, maar nu was het alsof ze het weggaven. Alle 3 kassa’s open en nog stond er een fikse rij. Het klopt dus.

Maar enfin, we waren dus onderweg naar het strand. Voor de bekenden hier, de US192 zal in St.Cloud over een paar maand wel klaar zijn (mag ook zo langzamerhand wel), en de mannen/vrouwen asfalteerders leveren prima werk. Hoe we dat weten? We hebben er ongeveer een half uur op ons gemak naar zitten kijken, en toen mochten we weer verder rijden. Het volgende stuk US192 is natuurlijk een stukje autorijdersparadijs, cruisecontrole op 70 en af en toe een rukje aan het stuurwiel, dat is het wel zo’n beetje. Niets of niemand in de weg, en je bent zo in Melbourne. Daar ga je ook vlot doorheen en aan de andere kant van de Indian River loop je zo het zand in.

Voor een tiental kwartjes in de parkeermeter ben je ongeveer 2 uur onder de parasol. Langer kan ook, maar wij zijn meestal na 2 uur wel uitgebakken. De terugweg liep een stuk soepeler, dus was er nog tijd voor het bovengenoemde bezoek aan onze drankdealer. Dan is het al way after dinnertime, maar we kunnen direct aanschuiven bij Rock & Brews, waar ik voor de verandering eens een pizza neem. Het eerste plan was Pulled Pork, die smaakte de vorige keer uitstekend, maar toen zag ik de pizza’s, waarvan er ook eentje met pulled pork, dus was ik om. Hij was fijn, maar de volgende keer doe ik hem toch weer zonder de Italiaanse bodem. En dan is het tijd voor koffie en SWAT.

Bij thuiskomst zien we dat Uncle Siemen iets achtergelaten heeft in het blikken huisje wat ze hier brievenbus noemen. Er zit een pakketje in met “a gift from the great state of Georgia”. Zo’n beetje het meest foute t-shirt ter wereld, althans volgens de Policors en andere neuzelaars. Ik vindt hem gewoon geinig, al had de B bij mij beter voor Beer gestaan. Maar (glim)lachen is het wel 😊

Morgen dus Dranksgiving, en behalve kalkoen staat er niks op het menu. Rustdag, latersss.